บ้านหลังนี้ ออกแบบวางผังแบบสมัยใหม่ คือผังแบบเปิด ห้องต่างๆ จะจัดวางกันอย่างหลวมๆ และไม่ได้ชิดกันหมดเป็นก้อนเดียวกัน แต่เปิดพื้นที่โล่งเป็นตัวเชื่อม เพื่อรับอากาศบริสุทธิ์ของหาดเวนิช ทำให้บ้านขนาด 300 ตารางเมตร ดูเหมือนบ้านหลังใหญ่กว่าความเป็นจริง นอกจากนี้ ส่วนที่เป็นเรือนรับรองแขกก็แยกออกเป็นหลังเล็กๆ โดยมีสะพานต่อเชื่อมกัน





ส่วนรายละเอียดประกอบอาคาร จะเป็นแนวทางแบบ Eastern Contemporary คือเอาลักษณะเด่นของสถาปัตยกรรมแบบญี่ปุ่นมาใช้ เห็นได้ชัดจากลักษณะของรูปแบบประตู หน้าต่าง ที่แบ่งเป็นช่องๆ ไม่ใช้กระจกบานใหญ่โล่งๆ เหมือนบ้านแบบโมเดิร์นที่นำชมกันมา การใช้หน้าต่างบานเลื่อนนั้น ทางตะวันตกจะไม่มีมาก่อน มีแต่ของญี่ปุ่น และเขาก็เอามาพัฒนาในภายหลัง แนวทางนี้ของไทยก็นำนิยมนำมาใช้กันมาก เพราะสะดวกและสวย







การใช้วัสดุหลัก เน้นเพียง 2 อย่างเท่านั้น คือปูนกับไม้ ซึ่งใช้เป็นโทนเดียวกันทั้งหมด ทั้งตัวบ้าน และเฟอร์นิเจอร์ ทำด้วยไม้มะฮอกกานี งานไม้แบบนี้ เดี๋ยวนี้ก็แพงน่าดู ไม้สวยๆก็หายากขึ้นทุกวัน





เฟอร์นิเจอร์ ทั้งลอยตัว และ built-in ออกแบบให้สนองการใช้งาน ได้เต็มที่ ทุกๆส่วนของห้องแต่ละห้อง ดูเรียบๆ แต่ลงตัว อย่างมีลูกเล่น และก็จะใช้งานไปได้นานทีเดียว ไม่มีตกยุค









บ้านหลังนี้อาจจะดูแข็งๆ หรือดูโล่งไปหน่อย เพราะเพิ่งสร้างเสร็จ ที่จริงยังสามารถเสริมแต่งสีสัน ของบ้านได้อีกเช่น ผ้าม่านตามห้องต่างๆ นี่ถ้าหางานศิลปสวยๆ มาประดับเพิ่มเติมตามผนังต่างๆ จะสร้างชีวิตชีวาให้กับบ้านหลังนี้ได้อย่างมากทีเดียว